خيلي شبيه پدرش شده است هم ظاهرش، هم افكارش و هم تواضعش. 33 سال از شهادت پدر مي‌گذرد و حجت الاسلام سيد مهدي اندرزگو فرزند بزرگ شهيد سيد علي اندرزگو كه در آن زمان شش ساله بوده، حتي حالا كه پا به 40 سالگي گذاشته است، جاي خالي‌اش را احساس مي‌كند.
بهانه گفت‌وگوي ما با پسر شهيد اندرزگو، چاپ برخي متون درباره زندگي اوست كه به نظر مي‌آيد در بخش‌هايي از حقيقت فاصله گرفته است.
«آقاي اندرزگو مطالبي را درباره پدرتان مطالعه مي‌كردم كه از صحت‌شان مطمئن نيستم و مايلم با مرور بخشي از خاطرات ايشان، درباره‌شان صحبت كنيم. براي مثال من شنيده‌ام كه ايشان مدتي در دوران كودكي يا نوجواني ترك تحصيل كرده بودند، آيا اين موضوع درست است؟
خير، پدرم هرگز ترك تحصيل نكردند، بلكه شب‌ها درس مي‌خواندند و روزها در مغازه نجاري كار مي‌كردند و سپس به دليل علاقه به مسائل ديني تصميم گرفتند، تحصيلات حوزوي داشته باشند.
اين درست است كه ايشان از خانواده فقيري بودند؟
اين هم درست نيست. پدرم از خانواده‌اي با سطح متوسط اقتصادي و اعتقادات مذهبي بود با 3 برادر و 3 خواهر. پدرشان در بازار كار مي‌كردند و ساكن محله دروازه غار بودند.
درست است كه ايشان چندين بار دستگير شدند و چون بازجويي‌هاي ساواك به نتيجه نرسيد، آزادشان كرد؟
پدرم هرگز دستگير نشدند. ايشان يك جمله معروف داشتند كه چندين بار در ميان دوستان تكرار كرده بودند. هميشه مي‌گفتند «من هرگز زنده دستگير نمي‌شوم.» پدرم نمي‌خواستند زنده به دست ساواك بيفتند. هميشه متواري بودند و ما هم همراه شان به شهرهاي مختلف مي‌رفتيم.»
مشروح اين گفت وگو را فردا پنجشنبه در روزنامه جام جم بخوانيد.