افكار عمومي ايران عكسهاي حلبيآبادهاي متعددي را كه در حاشيه شهرهاي بزرگ ايجاد شده بود ، مدرسه هاي كپري ، كودكان پابرهنه، مزارع خالي از كشاورز، كشاورزاني كه با ترك خانه و كاشانه خود مجبور به كارگري و دستفروشي در شهرها شده بودند، توسعه پفكي و خالي از محتواي اقتصاد ايران كه باعث رشد شديد تورم، كاهش توليد ناخالص ملي و بدهكارشدن كشور شده بود و ساير نشانههاي رنگپاشيدن به محروميت عميق و واقعي ايرانيان را از ياد نبردهاند.
افراط و تفريطها، ريخت و پاشها، تدوين برنامههاي متناقض و لحظهاي كه به ميل و رغبت با حال خوب و بد محمدرضا پهلوي وابسته بود، وابستگي كشور به بيگانگان و تدوين برنامهها و صرف بودجههاي ملي در مسيري كه در نهايت به تامين منافع بيگانگان منتهي شود همه و همه باعث شد ثروت ايران به كمتر جايي كه برسد همانا محروميتزدايي بوده است.
مشروح گزارش علي دوستي موسوي را فردا پنجشنبه در روزنامه جام جم بخوانيد.