فدراسيون فقط رقابتهاي تركيه را پوشش داد. كميته ملي المپيك و وزارت ورزش هم حمايتي نكردهاند. اين وضعيت را در هيچ رشتهاي نميبينيد.
اين گلايههاي علي شاهحسيني، بدمينتونباز سرشناس كشورمان است كه از عدم حمايتهاي لازم حکايت دارد.
گلايهاي مشترك كه ساير مليپوشان هم آن را در گفتوگو با ما عنوان كردهاند. اما اين موضوع هم عاملي نشده تا ستارههاي اين رشته براي رسيدن به بزرگترين آوردگاه ورزش جهان دست از تلاش بردارند.
آنها در همه مسابقات كسب سهميه المپيك كه خارج از ايران برگزار شده حضور يافتهاند و در باقي تورنمنتها هم تلاش خود را به كار گرفتهاند تا شايد يك سهميه براي ايران كسب كنند.
البته در اين ميان ،جام فجر ايران هم يكي از تورنمنتهايي بود كه امتيازاتي براي كسب سهميه المپيك در بر داشته است، هر چند تلاش مليپوشان كشورمان در اين رقابتها براي كسب امتيازهاي لازم، بينتيجه مانده است.
اميد كرمي، بازيكني كه مدال برنز بخش انفرادي را كسب كرده نيز هيچ شانسي براي كسب سهميه ندارد و اصلا در رقابتهاي انتخابي المپيك حضور نيافته است.
او در اين باره به ما ميگويد: امسال كيفيت مسابقات خيلي بهتر از سال گذشته بود. بازيكنان بهتري هم در قياس با سال قبل آمده بودند چون چند ماه به المپيك باقي مانده و همه به دنبال كسب امتيازهاي سهميه المپيك هستند. فكر ميكنم بازيكنان ايراني نتايج خوبي كسب كردند و مربي تيم ملي هم از روند كار راضي بود. البته سال گذشته بازيكن تيم ملي اندونزي كه در رنكينگ 18 جهان بود بهتهران آمد ولي امسال بازيكن سريلانكايي عنوان نخست را به خود اختصاص داد. شايد اگر من به مسابقات خارجي اعزام ميشدم، شرايط بهتري پيدا ميكردم و ميتوانستم در فينال حضور پيدا كنم ولي فدراسيون در اين باره اقدامي نكرد و من هم در رنكينگ جايي ندارم چون اصلا به مسابقاتي اعزام نشدم!
جام فجر، اعتباري براي ايران
قرار گرفتن جام فجر ايران در تقويم فدراسيون جهاني يكي از اتفاقهاي خوبي است كه اعتبار ويژهاي به بدمينتون ايران بخشيده است.
اين تورنمنت 15 هزار دلاري كه نخستين بار سال 1369 با حضور نمايندگان كشورهاي ايران، چين، پاكستان و اتريش شروع به كار كرد، هر ساله با حضور نفرات مطرحي در ايران برگزار ميشود كه ميتواند براي بدمينتونبازاني كه شانس كمتري براي شركت در مسابقات معتبر خارجي دارند، غنيمت باشد.
امسال اين دوره از مسابقات كه امتيازهاي خوبي براي كسب سهميه المپيك داشت با حضور چهرههاي شاخصي برگزار شد كه اجازه ندادند عناوين برتر به اعضاي تيم ميزبان برسد.
بااين حال به نظر ميرسد سال گذشته در اين زمينه يك اتفاق ويژه رخ داده بود كه شايد كمتر در بدمينتون جام فجر آن را شاهد باشيم.
چرا كه بازيكن تيم ملي اندونزي با رنكينگ 18 جهان و تيم ملي سنگاپور آن هم با نفرات اصلي در جام فجر ايران شركت كرده بودند كه اتفاقي خاص به حساب ميآمد.
كاوه مهرابي بازيكن سرشناس ايران كه در اين دوره از مسابقات نتوانست به جمع چهار بازيكن برتر راه يابد با تمجيد از سطح كيفي رقابتها به ما ميگويد: من تلاش خودم را كردم تا امتيازهاي اين دوره را كسب كنم ولي حريفان قدري داشتم كه شايد به نوعي بدشانسي آوردم و در جدول بالا نرفتم، البته قرعهام هم خيلي سخت بود. در كل بايد بگويم مسابقات امسال از كيفيت بالايي برخوردار بود و چون در ماههاي قبل از المپيك قرار داريم تيمها و بازيكنان خيلي خوبي به ايران آمده بودند كه اين از اعتبار جام فجر خبر ميدهد.
اسكندري: من خودم از ارديبهشت سال گذشته تا حالا بيش از 17 ميليون تومان از جيب خودم خرج كردم تا به رنكينگ 114 جهان رسيدهام. بقيه بچهها هم شرايط مشابهي دارند. فدراسيون كمك خاصي به ما نميكند و هر چه ميگوييم، جواب ميدهند محدوديت بودجه دارند.
سروش اسكندري، ديگر عضو تيم ملي بدمينتون هم از سطح بالاي مسابقات جام فجر به نيكي ياد ميكند و ميگويد: ما امسال بدشانسي آورديم و برخي گيمها را كه بايد ميبرديم، از دست داديم تا نتوانيم روي سكو قرار بگيريم. خودم در بازي با ژاپن ست اول را بردم و در ست دوم هم 20بر 19 جلو بودم كه يك امتياز را نگرفتم و در نهايت هم اين ست را 24بر 22 باختم تا با شكست 21بر 19 در ست سوم حذف شوم. خردمندي هم شرايط مرا داشت و به خاطر يكي دو امتياز حذف شد.
چهار سيد اول ايران دنبال كسب امتياز بودند ولي بايد بگويم كه سطح كيفي مسابقات خيلي بالا بود. محمدرضا خردمندي نيز در اين باره از رقابتهاي اخير تهران به نيكي ياد ميكند و ميگويد: مسابقات خيلي خوبي برگزارشد.
بازيكن هندي كه در تهران حضور يافته بود، در مسابقات «چلنج كاپ» دوم شده بود كه اين نشان از كيفيت بالاي بازيهاي ايران دارد. من خودم اگر به جمع 4 بازيكن راه پيدا ميكردم قطعا فيناليست ميشدم و امتياز جمع ميكردم ولي به بازيكن سريلانكا باختم كه خيلي قويتر از من بود.
مشكل بزرگ مليپوشان
اما يكي از نكتههاي جالبي كه در خصوص تلاشهاي صورت گرفته براي كسب سهميه المپيك در رشته بدمينتون وجود دارد، اين است كه هر چهار نماينده ايران براي كسب سهميه مجبورند با هزينههاي شخصي در تورنمنتهاي مختلف خارجي حضور يابندكه در نوع خود جالب توجه است،
فدراسيون بدمينتون بر اساس آنچه كه محدوديت در بودجه خوانده است، حاضر نيست شرايط حضور چهار ورزشكار برتر كشورمان را در مسابقاتي كه داراي امتيازات كسب سهميه هستند فراهم كند و فقط اعلام كرده براي كساني كه در هر تورنمنت روي سكو قرار بگيرند 500 هزار تومان پاداش نقدي در نظر ميگيرد و بازيكني كه سهميه المپيك بگيرد هم از پاداش 20 ميليون توماني برخوردار خواهد شد كه با در نظر گرفتن 15 تورنمنت خارجي و هزينه سفرها و اسكان در كشورهاي مختلف حتي هزينههاي انجام گرفته هم تامين نخواهد شد.
شاهحسيني در اين زمينه ميگويد: اگر علاقهمندي اين چهار بازيكن نبود، شايد هرگز اين هزينهها را نميكرديم. تمامي اين سفرها را با هزينه شخصي رفتيم و فدراسيون فقط ما را به سفر تركيه فرستاد.
هنوز هم تورنمنتهاي ديگري در پيش داريم و بار ديگر بايد از جيب خودمان خرج كنيم تا بتوانيم در مسابقات شركت كنيم. چارهاي هم نداريم و اگر اين اتفاق صورت نگيرد تمامي زحمات ما به هدر ميرود.
اين مليپوش كشورمان يك انتقاد ديگر هم از مسوولان فدراسيون دارد: حالا كه فدراسيون جهاني پذيرفته بدون برگزاري مسابقات ميكس آقايان و بانوان جام فجر در تقويم بينالمللي قرار گيرد انتظار داريم رئيس فدراسيون در حين برگزاري مسابقات حضور بيشتري در سالن داشته باشد و دستكم بازيهاي مليپوشان را كامل ببيند اما اينگونه نبود و مسوول فدراسيون مدام دنبال سازماندهي برنامهها بود.
سروش اسكندري اما در خصوص مشكلات مليپوشان به نكتههاي ديگري هم اشاره كرده است: من خودم از ارديبهشت سال گذشته تا حالا بيش از 17 ميليون تومان از جيب خودم خرج كردم تا به رنكينگ 114 جهان رسيدهام. بقيه بچهها هم شرايط مشابهي دارند. فدراسيون كمك خاصي به ما نميكند و هر چه ميگوييم، جواب ميدهند محدوديت بودجه دارند. اگر اين طور باشد كه سطح بدمينتون پايين ميآيد. اگر ما هم هزينه نكنيم كه ديگر مشكلات بيشتر ميشود. يك مشكل ديگر اين است كه مربي اندونزيايي ما تمرينات مداوم نميگذارد و استفاده خوبي از او صورت نميگيرد. متاسفانه در بخش پايه هم فعاليتهاي خوبي نداشتهايم و جايگزينها در تيم ملي زياد نيستند.
محمدرضا خردمندي هم در اين باره ميگويد: قطعا براي ما هزينه كردن سخت است. هنوز هفت مسابقه ديگر در كشورهاي كرواسي، روماني، پرو، هاييتي، ويتنام، ژاپن و... در پيش داريم و بايد هزينهها را خودمان پرداخت كنيم. فكر مي كنم اين شرايط را در هيچ رشته ديگري نبينيم. با وجود تمام هزينههاي صورت گرفته تنها يكي از اين چهار مليپوش ايران شانس المپيكي شدن دارد و بايد ديد كدام يك از اين همه هزينه انجام شده به هدف ميرسد.
علي رضايي - جامجم