كشف بقايايي از يك ساختمان كارگاهي و كاشيهاي دوره اسلامي مهم‌ترين دستاورد اين فصل از كاوش اين شهر هزار و دويست ساله است.
شهر تاريخي گسكر در فاصله 25 كيلومتري شهرستان صومعه‌سرا و 55 كيلومتري شهرستان رشت در استان گيلان واقع شده و آنچه امروزه تحت عنوان شهر تاريخي گسكر معرفي مي‌شود، منطقه جغرافيايي گسترده‌اي است كه در زير پوشش گياهي جنگل هفت دغنان مدفون است.
اين شهر تاريخي در حد فاصل شهرستان‌هاي رضوانشهر، صومعه‌سرا و ماسال شاندرمن و در كنار جاده ترانزيت رشت و آستارا قرار دارد.
به گزارش خبرگزاري ميراث فرهنگي، پيش از اين مطالعات باستان‌شناسي در شهر تاريخي گسكر در سال 1382 به سرپرستي ولي جهاني با گمانه‌زني و كاوش در مقبره خوري‌سو آغاز شده بود. طي اين گمانه‌زني‌ها نزديك به 70 درصد حريم اين شهر تاريخي مشخص شده است.
ولي جهاني، سرپرست هيات باستان‌شناسي شهر تاريخي گسكر در اين‌باره گفت: اما در فصل دوم كاوش‌هاي باستان‌شناسي شهر تاريخي گسكر كه از ابتداي تير سال جاري به منظور پيگردي و مشخص نمودن وضع دو بناي موسوم به حمام و خانه سنگي حاصل از كاوش‌هاي فصل قبل آغاز شد محدوده حمام شماره 2 ترانشه‌اي به ابعاد 10×13 متر و نيز در محل بناي خانه سنگي ترانشه‌اي به ابعاد 10×17 متر ايجاد شد.
به گفته وي، كاوش‌هاي انجام شده در اين فصل در محدوده حمام شماره 2 به كشف بناي الحاقي با ديوارهاي آجري همراه با ملات گل منجر شد كه براساس نظر كاوشگران مي‌تواند به عنوان ورودي بناي حمام معرفي شود.
اين بنا داراي ديوار‌ه‌هاي آجري به قطر 60 الي 75 سانتي‌متر است كه در برخي از بخش‌هاي آن آثاري از اندود آهكي بر بدنه داخلي ديوار را مي‌توان مشاهده كرد.
از نكات جالب توجه در اين بنا استفاده از كف آجرفرش در يك لايه و سپس افزودن روكش كاشيكاري شده روي آن با استفاده از ملات آهك است. اين در حالي است كه بخشي از كف طي كاوش‌هاي انجام شده مشخص شد.
همچنين كشف بقايايي از كاشيهاي دوره اسلامي با نقوش انساني دستاوردي مهم از باستان‌شناسي دوره اسلامي گيلان محسوب مي‌شود كه در اين فصل از كاوش به آن دست پيدا كرديم.
همچنين با كاوش در محدوده بناي موسوم به خانه سنگي، باستان‌شناسان موفق به كشف بقاياي يك ساختمان عمومي يا كارگاهي شده‌اند.
اين بنا داراي ديوارهايي آجري با ملات گل به قطر يك متر است كه با توجه به قطر ديوارها و نيز وسعت فضاهاي دروني آن مي‌تواند متعلق به يك بناي دو طبقه با كاربرد عمومي باشد.
كشف بقايايي از جوش كوره خاكستر و نيز تقسيم‌بندي‌هاي فضاهاي داخلي با استفاده از ديوارهاي الحاقي آجري به قطر 60 الي 70 سانتي‌متر احتمال كارگاهي بودن اين سازه معماري را تقويت مي‌كند.
به طور كلي اين بنا شامل دو اتاق بزرگ تودرتوست كه اتاق شمالي با تيغه‌كشي الحاقي به فضاهاي كوچك‌تر تقسيم شده است.